PRK یا جراحی فوتوريفرکتيو کراتکتومی

PRK یا عمل فوتوريفرکتيو کراتکتومي از جمله جراحی های با لیزر است که می تواند در رفع مشکلات و عیوب انکساری افراد دوربین، آستیگمات و نزدیک بین به کار رود. این عمل همانند لیزیک که از لیزر اگزایمر استفاده می کند، می تواند به قرنیه شکل و فرم دهد با این تفاوت که از میکروکراتوم استفاده نمی کند و دیگر نیازی به برداشتن لایه از قرنیه نمی باشد. برای اینکه بدانید این عمل چگونه انجام می گیرد و مزایا و معایب آن چیست، در ادامه با ما همراه باشید.

همانطور که قبلا اشاره شد، این نوع جراحی، نوعی جراحی از نوع لیزری است که می تواند برای اصلاح عیوب انکساری چشم به کار می رود. همچنین برای رفع مشکل بینایی سطح قرنیه نیز به کار می رود. بعد از تراشدن سلول های سطحی و به منظور رفع مشکل بینایی سطح قرنیه ، لیزر انجام می گیرد.

در این جراحی، بافت آسیب دیده از قرنیه برداشته می شود و با اینکار شیب انحنا کم تر شده و سبب برطرف شدن مشکل نزدیک بینی می شود. برای رفع آستیگماتیسم نیز قرنیه به گونه ای تراش داده می شود تا فرم کروی شکل به خود بگیرد. همچنین برای رفع مشکل دوربینی، بعد از برداشتن بافت آسیب دیده قرنیه  شیب انحنای مرکزی بیش تر می شود و این عمل پایان می پذیرد.

• برای ارتشیان و ورزشکاران، به خصوص ورزشکاران رزمی کار گزینه مناسبی است.
• کسانی که قرنیه آن ها نازک بوده و یا دچار مشکلات دیگر قرنیه ای هستند، گزینه مناسبی است.

رضایت دوقلوهای کاندید جراحی PRK

این جراحی کم خطر ابتدا در سال 1995 مورد تایید برای مشکل افرادی که نزدیک بینی داشتند و سپس در سال 1998 برای افرادی که مشکل دوربینی داشتند مورد تایید FDA قرار گرفت. در جراحی های لیزر معمولا یک لایه برداشته می شود، اما در این نوع جراحی نیازی به فلپ یا همان لایه نیست و همین امر دیگر سبب می شود عوارض مربوط به آن نیز اتفاق نیفتد.

• ابتدا یک معاینه فیزیکی کامل از چشم انجام می شود.
• در این مرحله نمره چشم تعیین می گردد. به منظور اندازه گیری دقیق تر قطره های چشمی به کار گرفته می شود.
• برای بررسی وضعیت اپتیکی قرنیه باید از توپوگرافی استفاده شود.
• پاکی متری نیز روشی است که برای ضخامت قرنیه به کار برده می شود.

بیش تر مراحل مربوط به PRK  مشابه جراحی لیزیک است. تفاوتی که این دو روش با یکدیگر دارند این است که در لیزیک لایه ای را از فلپ بر می دارند و با لیزر مقداری از بافت قسمت میانی ضحیم را تراش می دهند. اما در جراحی PRK، انرژی لیزر روی سطح قرنیه، اعمال می شود.

• ابتدا هنگام عمل با بتادین دور چشم و پلک ها را ضد عفونی می کنند.
• سپس تکنسین قطره هایی که حاوی آنتی بیوتیک و بی حسی است را در اتاق عمل بر روی پلک ها و روی چشم می گذارد
• سومین مرحله دراز کشیدن فرد بر روی تخت بوده به طوری که میکروسکوپ روبه روی صورت فرد بیمار قرار گیرد.
• سپس با قرار دادن ابزاری به نام اسپکولوم به آرامی درون چشم، می توان پلک ها را باز نگه داشت طوری که فرد نتواند پلک زده و چشم هایش را حرکت دهد.

• در این مرحله چشم با سرم شست و شو داده می شود. لایه ای از سلول های محافظ سطحی قرنیه برداشته خواهد شد که باعث خواهد شد فرد دیگر به آن شدت احساس ناراحتی و درد نکند.
• سپس فرد باید به نور قرمز رنگ کوچک و چشمک زن داخل میکروسکوپ نگاه کند. باید بدون وقفه به این نور خیره شود. در صورتی که در تمام مدت نتواند به آن نگاه کند، مشکلی ندارد چرا که اغلب دستگاه های لیزر به روز و پیشرفته مجهز به رادار هستند و می توانند حرکات چشم را تعقیب کنند.

لیزر اگزما ابزاری است که می تواند آستیگماتیسم، نزدیک و دوربینی را برطرف نماید. این دستگاه که با برنامه ریزی محاسبه شده و براساس اندازه گیری های قبل عمل، با تاباندن یک دسته از امواج لیزر بر روی قرنیه می تواند عیوب انکساری را پیدا کرده و آن ها را اصلاح نماید. 

• برای آستیگماتیسم کم تا متوسط مناسب است.
• برای افراد دوربین و نزدیک بین گزینه مناسبی است.
• مدت زمان عمل آن نسبت به عمل لیزیک کم تر است.
• به تکنولوژی خاصی از قبیل دستگاه ميكروكراتوم نیازی نیست.
• به دلیل برنداشتن فلپ، التهاب به وجود نمی آید و چین و چروک روی قرنیه صورت نمی گیرد.

• امکان درد و ناراحتی پس از عمل طولانی و زیاد است.
• دوره نقاهت بیش تر بوده و باید داروها را به مدت طولانی تری مصرف کرد.
• برای افرادی که شماره چشم آن ها بالا است، احتمال کدر شدن قرنیه بیش تر است.