مشکلات و بیماری های تیروئیدی چشم

غده تیروئید یکی از مهم ترین غدد بدن است که در قسمت جلوی گردن قرار گرفته است. وظیفه این غده جذب ید موجود در خون و تولید هورمون تری یدوتیرونین و تیروکسین است. به همین دلیل نقش بسیار مهمی در تنظیم متابولیسم بدن دارد. زمانی که اختلال در عملکرد غده تیروئید موجب افزایش و یا کاهش سطح هورمون طبیعی تیروئید (یوتیروئید) در بدن شود، کم کاری و یا پرکاری تیروئید رخ می دهد. زمانی که التهابات ناشی از این اختلال به کاسه چشم سرایت نماید، بیماری های تیروئیدی چشم ایجاد می شود. به همین منظور در ادامه قصد داریم شما را با علائم و دلایل ایجاد بیماری های تیروئیدی چشم، به طور کامل آشنا کنیم.

بیماری های تیروئیدی چشم یا افتالموپاتی گریوز یک بیماری خود ایمنی است که موجب ملتهب شدن پلک ها، ماهیچه های چشم، غدد اشکی و بافت چربی پشت چشم می شود. معمولا در این بیماری سیستم ایمنی بدن به بافت های اطراف چشم حمله می کند و موجب التهاب آن ها می شود. بروز این بیماری غده تیروئید را نیز تحت تاثیر خود قرار می دهد. که در اکثر مواقع موجب پرکاری تیروئید می گردد.

این بیماری ممکن است در افرادی که کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید دارند و یا حتی تیروئید نرمالی نیز دارند، بروز پیدا کند. در این صورت معمولا چشم ها و پلک ها قرمز شده و متورم می شوند. در برخی از مواقع بیرون زدگی چشم نیز مشاهده می شود. در برخی از مواقع خشکی چشم و تورم ماهیچه های چشم نیز از مشکلاتی است که همراه با بیماری های تیروئیدی چشم بروز پیدا می کند. این مشکل موجب می شود تا چشم ها به صورت همزمان و یکسان حرکت نکنند و به همین دلیل دوبینی ایجاد شود. به طور کلی این بیماری ها موجب فشار آوردن به نورون های پشت چشم می شود. بنابراین در برخی مواقع ممکن است چشم ها به خوبی بسته نشوند و قدرت بینایی نیز کاهش پیدا کند.

معمولا بیماری های تیروئیدی چشم در افرادی که مبتلا به گریوز و مدت

زمان قبل، بعد و یا در طول بروز اختلالات غده تیروئید ایجاد می شود. البته

احتمال بروز این بیماری ها در افرادی که هیچ گونه علائم بیماری های

تیروئیدی چشم را ندارند. همچنین سیگار نمی کشند، یک به ده است. اما

افراد سیگاری هشت برابر بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به

این بیماری ها قرار دارند.

به منظور اقدام به موقع برای درمان بیماری های تیروئیدی چشم نیاز است تا با علائم احتمالی این بیماری ها به طور کامل آشنایی پیدا کنید و در صورت بروز هر کدام از این علائم برای تشخیص به موقع به پزشک مراجعه نمایید. از علائم احتمالی این بیماری ها می توان به موارد زیر اشاره نمود.

• احساس خشک شدن بیش از اندازه چشم ها
• مشاهده تغییرات ظاهری چشم ها مانند بیرون زدگی چشم
• احساس خیس بودن دائمی چشم ها
• حساسیت و احساس آزار دهنده هنگام نگاه کردن به لامپ های روشن
• متورم شدن پلک های بالا و پایین
• مشاهده قرمزی پلک ها و چشم ها
• ایجاد پف زیر چشم ها

نکته: در صورتی که پف زیر چشم و متورم شدن پلک ها در افرادی که دچار کم کاری تیروئید هستند، مشاهده شود. احتمال بروز بیماری های تیروئیدی چشم وجود ندارد.

در صورتی که فردی مشکوک به بیماری های تیروئیدی چشم باشد. در صورت مشاهده علائم زیر باید هرچه سریع تر تحت نظر پزشک قرار گیرد.

• در صورت بروز تب یونجه و یا حتی علائم شبیه به آن که معمولا در یک فصل خاص مشاهده می شود.
• ورم ملتحمه موجب حالت چسبندگی در چشم ها می شود. در صورتی که این بیماری موجب بروز این حالت نمی شود.
• در صورت وجود آلرژی های فصلی که موجب خارش چشم می گردد. با وجود اینکه در صورت بروز بیماری های تیروئید چشمی این نشانه بروز پیدا نمی کند.
• در صورت وجود بیماری های تیروئیدی چشم هنگام بالا و پایین کردن چشم ها در پشت چشم ها درد ایجاد می شود. که در صورت وجود تب یونجه و ورم ملتحمه ای نشانه مشاهده نمی شود.
• دوبینی نیز از شایع ترین علائم بروز بیماری تیروئیدی چشم می باشد.

در صورتی که بیماری تیروئیدی چشم در مراحل اولیه بروز آن تشخیص داده شود. می توان با استفاده از قطره اشک مصنوعی آن را درمان نمود.

 از شایع ترین علائم این مرحله بیماری می توان به خشکی چشم و احساس ناخوشایند هنگام نگاه کردن به لامپ روشن اشاره نمود. استفاده نمودن از ژل و لوبریکانت های روغنی نیز در درمان این بیماری در مراحل اولیه موثر می باشد. البته لوبریکانت ها دوام بیشتری نسبت به اشک های مصنوعی و ژل ها دارند. اما در برخی از مواقع ممکن است موجب تاری دید شوند. به همین دلیل بهترین زمان استفاده از آن ها شب هنگام خواب است. معمولا 6 تا 12 ماه طول می کشد تا علائم اولیه این بیماری شدت پیدا کند. در صورتی که در این مدت بیماری درمان نشود. ممکن است التهاب شدید چشم ها به قدری زیاد شود که برای درمان آن نیاز به روش های استروئیدی باشد. این داروها معمولا به صورت خوراکی و یا تزریقی تجویز می شوند. این داروها می توانند علائم بیماری تیروئید چشم را تا حدود بسیار زیادی کاهش دهد. اما در صورتی که شدت بیماری به گونه ای باشد که با استفاده از این داروها درمان نشود. باید از داروهای تلفیقی استروئید، سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن و رادیوتراپی استفاده نمود. در نهایت پس از کنترل بیماری می توان برای برطرف نمودن آن از روش های جراحی استفاده کرد. که انواع جراحی های تجویز شده با توجه به شرایط بیمار عبارتند از :

جراحی کاهش فشار چشم

که به منظور کاهش فشار روی نورون های چشمی انجام می شود. معمولا از این روش زمانی استفاده می شود که چشم ها بیش از اندازه دچار بیرون زدگی شده باشند.

جراحی ماهیچه های چشمی

زمانی که فرد دچار دوبینی شده باشد، می تواند تاثیر بسیار زیادی در درمان بیماری تیروئید چشم داشته باشد.

جراحی پلک

برای محافظت از چشم ها تجویز می شود.