هر آنچه که باید درباره اکتروپیون چشم بدانید !

بیماری اکتروپیون حالتی است که در آن پلک فرد به سمت بیرون می آید و از آن خارج می شود. این امر باعث می شود تا سطح داخلی پلک در معرض دید باشد و آن قسمت مستعد تحریک شود.

اکتروپیون در افراد مسن شایع تر است و به طور کلی فقط پلک پایین را تحت تاثیر قرار می دهد. در اکتروپیون شدید ، تمام طول پلک مشخص می شود. در اکتروپیون کمتر شدید ، تنها یک قسمت پلک از چشم دور می شود.

اشک های مصنوعی و پمادهای روان کننده می توانند به تسکین علائم اکتروپیون کمک کنند. اما معمولاً برای اصلاح کامل این بیماری به جراحی نیاز است. در ادامه با ما همراه باشید تا درباره علائم و علل این بیماری و روش های درمانی آن صحبت نماییم.

هنگامی که پلک می زنید، پلک های به توزیع اشک کمک می کند که از چشمان محافظت کند. اشک ها به ناحیه پونکتا باز می شوند و دهانه هایی که در داخل پلک هستند به مجاری اشکی منتهی می شوند.

وقتی پلک پایینی به سمت بیرون بچرخد، بر نحوه تخلیه اشک تأثیر می گذارد. این کار می تواند سبب ایجاد علائم مختلفی شود. از جمله این علائم عبارتند از :

• ملتحمه مزمن (التهاب که به عنوان “چشم صورتی” نیز شناخته می شود)
• خشکی بیش از حد
• پارگی بیش از حد
• تحریک
• سوزش
• سرخی

اگر شما هر یک از علائم اکتروپیون را دارید، هر چه زودتر به پزشک مراجعه نمایید. تاخیر در درمان این بیماری می تواند منجر به عوارض جدی شود. از دیگر علائمی که سریع باید به پزشک مراجعه کنید، عبارتند از :

• افزایش سریع قرمزی چشم
• حساسیت ناگهانی به نور
• کاهش دید
• چشم درد

علت اصلی اکتروپیون، ضعف عضلانی یا شل شدن بافت است که به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری رخ می دهد. در واقع خطر ابتلا به اکتروپیون با افزایش سن نیز افزایش می یابد.

علل دیگر عبارتند از :

• سکته
• سرطان پوست
• صدمه و آسیب
• کاهش سریع و قابل توجه وزن
• بافت اسکار ناشی از آسیب یا سوختگی
• جراحی های قبل یا پرتودرمانی پلک ها
• رشد غدد روی پلک (سرطانی یا خوش خیم)
• نقص های مادرزادی (به دلیل اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون)
• فلج بل  (به عصب کنترل کننده عضلات صورت آسیب می رساند) یا سایر انواع فلج صورت

اکتروپیون را معمولاً می توان با معاینه معمول چشم و فیزیکی تشخیص داد. ممکن است پزشک در طول معاینه پلک ها را بکشد یا از فرد بخواهد چشم های خود را به زور ببندد. اینکار به فرد بیمار کمک می کند تا سفتی ماهیچه  های هر پلک را ارزیابی کند.

اگر اکتروپیون فرد ناشی از زخم، تومور، جراحی قبلی یا اشعه باشد، پزشک بافت اطراف را نیز باید بررسی کند.

درک اینکه چگونه شرایط دیگر باعث ایجاد اکتروپیون می شود در انتخاب روش درمانی مناسب یا روش جراحی مهم است.

قطره های روان کننده  چشم، یکی از روش های درمانی است که می تواند تسکین دهنده باشد و قرنیه را از آسیب جدی و  بیش تر محافظت نمایند.

با این حال، باید توجه داشته باشید که شست و شوی نامناسب چشم ها می تواند مشکل را تشدید کند. همیشه با استفاده از حرکت “بالا و پایین” از چشم خارجی به سمت داخل به سمت بینی باید چشم ها پاک شوند.

نوار پوست، چسبی که مخصوص پوست ساخته شده است و ممکن است برای بالا بردن درپوش تحتانی و نگه داشتن آن در جهت رفع برخی علائم استفاده شود. با این حال، حتماً ابتدا از پزشک خود دستورالعمل ها و توصیه ها را بخواهید.

کشش بافت اسکار

اگر مشکل ناشی از بافت اسکار باشد، پزشک ممکن است کشش بافت اسکار را توصیه کند. این  کار شامل تزریق استروئید و ماساژ بافت اسکار است. با این حال، این روش همیشه کارساز نیست.

عمل جراحی

نوع جراحی بستگی به وضعیت بافت اطراف پلک و علت ایجاد اکتروپیون دارد :

اکتروپیون ناشی از شل شدن ماهیچه ها و رباط ها در اثر افزایش سن

به احتمال زیاد جراح شما قسمت کوچکی از پلک پایین را در لبه بیرونی برمی دارد. هنگامی که پلک ها بسته می شوند، تاندون ها و ماهیچه های پلک سفت شده و سبب می شود تا درپوش به درستی روی چشم قرار بگیرد. این روش نسبتاً ساده است.

اکتروپیون ناشی از بافت اسکار ناشی از آسیب یا جراحی قبلی

ممکن است جراح از پیوند پوستی که از پلک بالا یا پشت گوش گرفته شده است، استفاده کند تا پلک پایینی را ساپورت کند. اگر فلج صورت یا زخم قابل توجهی دارید، ممکن است به یک روش دوم برای اصلاح کامل اکتروپیون خود نیاز داشته باشید.

پس از جراحی، برخی بیماران ممکن است بلافاصله احساس راحتی کنند و برخی دیگر طی چند روز یا چند هفته تسکین یابند. اکثر بیماران پس از درمان و بهبود علائم دیگری ندارند.

در اینجا توجه شما را به قبل و پس از جراحی اکتروپیون چشم توسط دکتر حمامی دعوت می کنیم :

• چندین بار در روز به مدت یک هفته از پماد آنتی بیوتیک و استروئید روی چشم خود استفاده کنید.
• برای کاهش کبودی و تورم به صورت دوره ای از کمپرس سرد استفاده کنید.
• به مدت 24 ساعت از پچ چشم استفاده کنید.

پس از جراحی احتمالاً موارد زیر را تجربه خواهید کرد :

تورم موقت

کبودی روی و اطراف چشم شما

ممکن است بعد از عمل پلک شما سفت شود. اما با بهبودی، احساس بهتری خواهید داشت. بخیه ها معمولاً حدود یک هفته پس از جراحی برداشته می شوند. تورم و کبودی در حدود دو هفته پس از عمل از بین می روند.