همه چیز درباره انتروپیون چشم

آنتروپیون  چشم مشکلی است که در آن پلک ها به سمت داخل بر می گردد، ​​به طوری که مژه ها و پوست به سطح چشم مالیده می شوند. این کار باعث تحریک و ناراحتی می شود.هنگامی که دچار آنتروپیون می شوید، پلک شما ممکن است فقط در صورت پلک زدن شدید یا بستن پلک ها به داخل برگردد. آنتروپیون در افراد مسن شایع تر است و به طور کلی فقط پلک پایین را تحت تاثیر قرار می دهد.

اشک های مصنوعی و پمادهای روان کننده می توانند به تسکین علائم آنتروپیون کمک کنند. اما معمولاً برای اصلاح کامل این بیماری به جراحی نیاز است. در صورت عدم درمان، آنتروپیون می تواند به پوشش شفاف قسمت جلوی چشم (قرنیه) ، عفونت چشم و از دست دادن بینایی آسیب برساند.

علائم و نشانه های آنتروپیون ناشی از اصطکاک مژه ها و پلک خارجی فرد در برابر سطح چشم است. از علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره نمود :

• قرمزی چشم
• سوزش یا درد چشم
• حساسیت به نور و باد
• آبریزش چشم (اشک بیش از حد)
• ترشح مخاطی و پوسته پوسته شدن پلک
• احساس قرار گرفتم شی ای در داخل چشم فرد

اگر آنتروپیون چشم تشخیص داده شود، یعنی به طور کلی :

• قرمزی چشم ها را به سرعت افزایش می دهد.
• حساسیت به نور بیش تر شود.
• احساس درد شدیدتر شود.
• کاهش دید افزایش یابد.

اینها علائم و نشانه های آسیب قرنیه است که می تواند به بینایی آسیب برساند.

اگر احساس می کنید مدام چیزی در چشم شما وجود دارد یا متوجه شدید که برخی از مژه های شما به سمت چشم شما در حال چرخش است ، به پزشک مراجعه کنید. اگر انتروپیون به مدت طولانی درمان نشود، می تواند باعث آسیب دائمی به چشم شما شود. استفاده از اشک مصنوعی و پمادهای چرب کننده چشم برای محافظت از چشم موثر واقع خواهد شد.

آنتروپیون می تواند ناشی از موارد زیر باشد :

عفونت چشم

عفونت چشم به نام تراخوما در بسیاری از کشورهای در حال توسعه آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین، خاورمیانه و جزایر اقیانوس آرام شایع است. این مشکل می تواند باعث ایجاد زخم در پلک داخلی شود که منجر به انتروپیون و حتی کوری می شود.

التهاب

سوزش چشم ناشی از خشکی یا التهاب می تواند شما را مجبور کند که با مالیدن پلک ها یا بستن آن ها علائم را تسکین دهید. این کار می تواند منجر به اسپاسم عضلات پلک و چرخش لبه درپوش به داخل در برابر قرنیه (آنتروپیون اسپاستیک) شود.

عارضه رشدی

 ممکن است آنتروپیون از هنگام تولد وجود داشته باشد (مادرزادی)، حتی ممکن است به دلیل چین خوردگی اضافی پوست روی پلک ایجاد شود که باعث مژه های روی هم می شود.

ضعف عضلانی

 با افزایش سن، ماهیچه های زیر چشم ضعیف شده و تاندون ها کشیده می شوند. این شایع ترین علت انتروپیون است.

اسکار یا جراحی های قبلی

پوستی که در اثر سوختگی شیمیایی، ضربه یا جراحی ایجاد شده است، می تواند منحنی طبیعی پلک را دچار اختلال کند.

عواملی که خطر ابتلا به آنتروپیون را افزایش می دهند عبارتند از :

سن

هرچه سن شما بالاتر باشد، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر می شود.

سوختگی یا ضربه قبلی

 اگر دچار سوختگی یا آسیب دیگری شده اید، بافت اسکار ناشی از آن ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای ایجاد آنتروپیون قرار دهد.

عفونت تراخم

از آنجا که تراخم می تواند پلک های داخلی را زخم کند، افرادی که دچار این عفونت شده اند، احتمال بیشتری دارد که دچار انتروپیون هم شوند.

معمولاً آنتروپیون را می توان با معاینه معمول چشم و فیزیکی تشخیص داد. ممکن است پزشک در طول معاینه پلک های فرد را می کشد و یا از او می خواهد تا چشم خود را به شدت پلک بزند یا ببندد. این امر به او کمک می کند تا موقعیت پلک روی چشم، ماهیچه و سفتی آن را ارزیابی کند.

اگر آنتروپیون ناشی از بافت اسکار، جراحی قبلی یا سایر موارد باشد، پزشک بافت اطراف را نیز بررسی می کند.

رویکرد درمانی بستگی به علت ایجاد آنتروپیون دارد. درمان های غیر جراحی برای تسکین علائم و محافظت از چشم در برابر آسیب وجود دارد.

هنگامی که التهاب یا عفونت فعال باعث ایجاد این بیماری (آنتروپیون اسپاستیک) می شود، پلک ممکن است هنگام درمان چشم ملتهب یا عفونی، به حالت طبیعی خود بازگردد. اما اگر زخم بافت ایجاد شده باشد، ممکن است حتی پس از درمان بیماری دیگر ادامه یابد.

به طور کلی برای درمان کامل این بیماری نیاز به جراحی است، اما اگر فرد نمی تواند عمل جراحی را تحمل کند یا مجبور به عقب انداختن آن است، درمان موقت و کوتاه مدت می تواند موثر واقع شود.

لنز تماسی نرم

 پزشک چشم ممکن است به شما توصیه کند که از نوعی لنز تماسی نرم به عنوان نوعی بانداژ قرنیه برای تسکین علائم استفاده کنید. این داروها با بدون نسخه انکساری در دسترس هستند.

تزریق بوتاکس

مقدار کمی بوتاکس تزریق شده به پلک پایین می تواند پلک را به سمت خارج برگرداند. ممکن است یک کار یک بار انجام شود اما اثر آن تا شش ماه باقی بماند.

استفاده از بخیه ها

بخیه هایی که پلک را به سمت بیرون بچرخانند با استفاده از بی حسی موضعی و در مطب انجام می شود. پس از بی حس شدن پلک، پزشک چندین بخیه را در نقاط مشخصی در امتداد پلک آسیب دیده قرار می دهد.

بخیه ها پلک را به سمت خارج چرخانده و بافت اسکار حاصل حتی پس از برداشتن بخیه ها آن را در موقعیت خود نگه می دارد. بعد از چند ماه، پلک ممکن است خود را به سمت داخل برگرداند. بنابراین این تکنیک یک راه حل طولانی مدت نیست.

نوار پوست

می توان از چسب مخصوص پوست شفاف برای نگه داشتن پلک استفاده کرد.

نوع جراحی بستگی به وضعیت بافت اطراف پلک و علت انتروپیون دارد.

1. اگر آنتروپیون وابسته به سن باشد، احتمالاً جراح قسمت کوچکی از پلک پایین را برمی دارد. این کار به سفت شدن تاندون ها و ماهیچه های آسیب دیده کمک می کند. چند بخیه در گوشه بیرونی چشم یا دقیقاً زیر پلک پایینی قرار خواهد گرفت
2. اگر در داخل پلک خود بافت اسکار دارید یا دچار ضربه شده و یا زخم هایی جراحی های قبلی دارید، جراح ممکن است پیوند مخاط را با استفاده از بافتی از سقف دهان یا مجاری بینی انجام دهد.

• به مدت یک هفته از پماد آنتی بیوتیک روی چشم خود استفاده کنید
• برای کاهش کبودی و تورم به صورت دوره ای از کمپرس سرد استفاده کنید

پس از جراحی احتمالاً موارد زیر را تجربه خواهید کرد:

1. تورم موقت
2. کبودی روی و اطراف چشم شما
3. ممکن است بعد از عمل، پلک سفت شود. اما با گذشت زمان بهبود می یابد. بخیه ها معمولاً حدود یک هفته پس از جراحی برداشته می شوند. می توان انتظار داشت که تورم و کبودی در حدود دو هفته از بین برود.